Niedziela, 26 czerwca 2005, godz. 18.00
Galeria ZERO we Wrocławiu

Galleria ZERO prezentuje wybranych artystów na wystawie podczas Festiwalu Wrocław Non Stop
Studio BWA
ul. Ruska 46a, Wrocław


www.wroclawnonstop.pl


Galeria ZERO prezentuje:
Seiji Morimoto "Nocturne"
Anna Nizio
"Panie dzwonią dwa razy, panowie tylko raz"
Anna Krenz "Nieoczekiwana Geometria"
Longina Poterek - Krenz "Nieuleczlanie Żywa"
Kolektyw IKOON
Seiji Morimoto (Jap)
"Nocturne"
video instalacja

Z projektora dobywa się słabe światło. Jak tylko zwiększa się intensywność światła podnosi się również dźwięk. Kiedy światło i dźwięk zanikają pozostaje tylko odgłos tykających zegarów na ścianie. To poszukiwanie czegoś, czego się z reguły nie zauważa, nie słyszy. A noc to czas kiedy budzą się zmysly...

Seiji Morimoto
Urodzony w roku 1971, Tokyo/Japonia.
Studia na Akademii Muzycznej Kunitachi, Japonia.
1993 - rozpoczyna od grania muzyki Johna Cage a następnie tworzy własne performance i instalacje muzyczne. W swoich pracach Morimoto najczęściej używa urządzeń elektrycznych oraz elementów takich jak ciało, woda czy piasek.
Od 2003 roku żyje, tworzy i pracuje w Berlinie.

http://morimoto.piranho.com

Wybrane koncerty i wystawy:
1997
- Happening/Art Tower Mito, Mito*
- Experimental Music in Japan 60's/Art Tower Mito,Mito (Performance)
1998
- From Cage toward... /Aichi Arts Center,Nagoya (Performance)
- Music and man/XEBEC,Kobe (wystawa)
- plaited cord/Gallery Floor 2,Tokyo (wystawa)
- INTO ELECTRO DETAIL/UPLINK FACTORY,Tokyo (Performance)
1999
- distance/Gallery Floor 2,Tokyo (wystawa)
- magpie/Museun of Contemporary Art Tokyo,Tokyo (wystawa)
- John Cage inside Electronics/Free Space 3,Tokyo (Performance)
- passage/Free Space 3,Tokyo (wystawa)
2002
- Gelbes Bild/Hino Station,Tokyo (wystawa)
2004
- Juwelen des 3. Jahrtausends: Eröffnung /Schloß Plüschow, Plüschow (Performance)
- 100m Strecke/or'est, Berlin (wystawa)
- DZUGUUUN/Halle&Galerie DZGN , Berlin (wystawa)
- Transitflüstern/Gallery twenty-four, Berlin (wystawa)
2005
- Nocturne, Galerie ZERO, Berlin (wystawa)
Anna Nizio (PL)
"Panie dzwonią dwa razy, panowie tylko raz"
video instalacja

Projekt wideo "Panie dzwonią dwa razy, panowie tyko raz" prezentowany w 2004 roku w Małym Salonie Zachęty jest pracą dyplomową Anny Nizio. Przedstawia jedną noc w ekskluzywnym niemieckim domu publicznym, skupiając się na oddaniu relacji między pracującymi tam kobietami oraz na ujawnieniu pewnych typów zachowań, reguł, rytuałów charakterystycznych dla takich miejsc. Samo ujęcie tematu jest tu dość nietypowe. Projekt tworzy sekwencja następujących po sobie zdjęć, zrobionych prostym aparatem fotograficznym, czasem przerywana kilkusekundowymi filmami. Artystce udało się uniknąć narzucanej na ogół przez technikę wideo odpersonalizowanej konwencji dokumentalnej, na rzecz stworzenia intymnej atmosfery bliskiej raczej kameralnemu spotkaniu, wspólnemu oglądaniu rodzinnego albumu. Zamiast obiektywnego dokumentu piętnującego system społeczny czy zjawisko mamy tu do czynienia z pełnym ciepła obrazem wzajemnej bliskości między kobietami, i niemal rodzinnych relacji. Takiemu przedstawieniu sprzyja sposób narracji - spokojny głos zza kadru komentujący to, co dzieje się na ekranie.


Anna Nizio urodziła się w 1971 roku w Gdańsku. Studiowała w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych u profesora Witoslawa Czerwonki, następnie w latach 1998-2003 w Hochschule für Graphik und Buchkunst w Lipsku u profesora Helmuta Marka.

Wybrane wystawy:
Grupowe:
2002 „Pokolenia”, PGR Art, Sopot
2003 Instalacja IMAS, Osnabrück
2005 „Madonna”, Kunsthaus Dresden, Drezno
2005 „Kobieta w sztuce, sztuka kobiet“, Składnica Sztuk, Olsztyn

Indywidualne:
2004 „Panie dzwonią dwa razy, panowie tylko raz”, Galeria Zachęta, Warszawa
2005 „S/HE”, Instytut Kultury Polskiej, Lipsk
Anna Krenz (PL)
"Nieoczekiwana Geometria"
instalacja przestrzenna, fotografie

Chodząc po ulicach ludzie najczęściej patrzą na to, co się dzieje na poziomie oka - ulice, witryny sklepowe, reklamy czy innych ludzi. Rzadko podnoszą wzrok, by zwrócić uwagę na elementy z reguły pozbiawione estetyki a czysto utylitarne, stworzone tylko po to, by miasta mogły funkcjonować. Geometria dzieląca przestrzeń to wszelkiego rodzaju kable wysokiego napięcia czy kable telefoniczne. Choć ich funkcja jest określona to ich istnienie i wygląd umyka uwadze i często jest niechciany. Kable burzą ład przestrzeni. Jednak istnieją i tworzą geometryczny rysunek na otaczających budynkach i na niebie. Tej geometrii nikt nie chce oglądać ale jest ona nieoczekiwanie grafiką kiedy się ją ujrzy. Prąd potrzebny jest by nasze życie funkcjonowało, żeby lodówka mroziła, lampa świeciła i grał telewizor, żeby wytwarzać jedzenie i produkty codziennego użytku. Tyle wiadomo o energii – powinna być, ponieważ jest potrzebna. Ale kiedy pojawia się fizyczny obraz przepływu energii w postaci kabli czy transformatorów, jest on z reguły chaotyczny, brzydki i niechetnie zauważany. Ale istnieje. Świadomość obecności rzeczy, które posiadają konkretną funkcję, zakłócają porządek wizualny a jednocześnie tworzą pewną geometrię w przestrzeni publicznej, powinno zwrócić uwagę na to, czym te rzeczy w istocie są. Kable stanowią fizyczny znak informujący o wytwarzaniu, przepływie i zużyciu energii, które są w obecnych czasach za duże.

www.annakrenz.net

Wybrane wystawy indywidualne:
1988 ‚ ja się nie nudzę…” MDK „Pod Lipami”, Poznań
2004 ȁPolnische Frau“, podczas festiwalu TERrA Polska, Galeria ZERO, Berlin
2004 𠆾z słow“, Berliner Zeitung, Berlin
2004 ȁPolnische Frau“, 4th International Literature Festival, Polski Instytut Kultury, Berlin
2005 � słów“, Waschmaschinewsky, Berlin
2005 ȁKury“, Galeria DLA, Toruń
Wybrane wystawy grupowe:
1998 7 Międzynarodowe Biennale Architektury, Bunkier Sztuki, Kraków
2000 𠆌ity of the Third Millennium’, Venice Biennale of Architecture, Pawilon Włoski
2000 Euro Art Meeting, Artystyczne aranżacje przestrzeni, Wrocław
2000 “Kula” / projekt, Galeria SARP, Wrocław
2002 Lodging London, “Un-Private House”, (Wystawa MoMA) MACBA, Barcelona
2002 �yond Media” – Architektura na Video, Festiwal, Florencja
2003 “Unexpected Geometry” – Changing Channels, London Biennale Pollinations, Berlin
2003 “Intimacy” – Architektura na Video, Festiwal, Florencja
2004 Art Forum, Berlinova, Luckau
2004 1. Berliner Kunstsalon, Berlin
2004 X-mass Windows, instalacja, Slubfurt, Frankfurt
2004 D.O.G., compact/space, Berlin
2005 “The same procedure as every year”, Slubfurt, Frankfurt
2005 𠇊rt in Progress” – maraton malarski (z Max Willis, USA), Gallery ZERO, Berlin
2005 „USUK”, the Lab Gallery, New York, USA
2005 ȁUse me” – Gallery ZERO art interchange, Galeria ZERO, Barcelona
2005 ȁSztuka kobiet, kobieta w sztuce“, Składnica Sztuk, Olsztyn
Longina Poterek - Krenz (PL)
"Nieuleczlanie Żywa"

instalacja

"Nieuleczlanie Żywa" to 9 wyszywanych prześcieradeł stanowiących wizerunek kobiety w 9 fazach rozwoju życia. Od młodej i naiwnej dziewczyny, przez zakochaną aż ku kobiecie dającej życie - matce. Dziewięć etapów, jak dziewięć miesięcy ciąży, to historia dziewczyny, która dojrzewa i odkrywa w sobie kobietę.

Świadome użycie prześcieradła, dla każdego najbardziej intymnego materiału, a jednocześnie historia, z którą identyfikować by się mogła każda kobieta, nadaje pracy żywotności i ponadczasowości.

www.krenzart.com

Longina Poterek - Krenz

W roku 1973 ukończyła Architekturę Wnętrz na Poznańskiej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych

Wybrane wystawy:
1988 „Nieuleczlanie Żywa”, Galeria BWA Arsenał, Poznań
1988 „Nieuleczlanie Żywa”, Galeria BWA, Leszno
2003 „Nieuleczlanie Żywa”, Changing Channels, London Biennale Pollinations, Berlin
Kolektyw IKOON (PL)
Łukasz Gronowski - „0:0”
instalacja video
Łukasz Smudziński - „Wrażenie”
obiekty
Jacek Kołodziejski - „Czy coś się dzieje”
fotografia, video
Anna Łoskiewicz - „Pochowani przyjaciele”
obiekt, instalacja zapachowa
Tomasz Cichowski - „Pet”
instalacja

www.ikoon.art.pl

„Ikoon” jest kolektywem młodych artystów, kuratorów i krytyków, zainteresowanych przede wszystkim sztuką nowych mediów. Zajmujemy się szeroko pojęta animacja kultury, organizacją wystaw i wydarzeń kulturalnych. Prowadzimy Galerie Ltd. w Warszawie (ul. Chmielna 24), oraz prowincjonalną galerię Teren osobny (http://www.teren-osobny.prv.pl/) w pomieszczeniach starego więzienia w Janowie Lubelskim. Prowadzimy także portal internetowy www.ikoon.art.pl. Ikoon jest próba znalezienia przez młodych artystów pewnej tożsamości, własnego miejsca w świecie sztuki. Jest też nieustannym warsztatem. Eksperymentujemy na różnych płaszczyznach. Pragniemy współpracować z artystami, kuratorami, galeriami, instytucjami i fundacjami, przedstawiać im własne propozycje wystaw i wydarzeń kulturalnych…
Artyści związani z „ ikoon ” to: Paweł Bownik (także kurator), Tomek Cichowski, Łukasz Gronowski (także kurator), Maciej Jabłoński i Iwona El Tanbouli – Jabłonska (duet „F11”), Maja Kaszkur, Jacek Kołodziejski (także kurator), Anna Łoskiewicz, Łukasz Smudziński. Osoby piszace: Łukasz Bialkowski, Kasia Majak i MichaŁ Jakubowicz.
home