Wernisaż: piątek, 27. maja 2011, godz. 20

Karina Marusińska
Between

Kurator: Agnieszka Kurgan
We współpracy z BWA Galerie Wrocław

Godziny otwarcia: poniedziałek - sobota 12.00 - 18.00
Wystawa trwa do 8.06.2011
back to english version <<<
Kim jest Karina Marusińska? Dizajnerką, antydizajnerką, ceramiczką, autorką instalacji, performerką? Współczesne definicje dizajnu - widzące w nim, równoprawną wobec innych sztuk wizualnych, krytyczną operację na wyobraźni - sprawiają, że pytania i rozróżnienia tego typu tracą sens, a w takie właśnie rozumienie dizajnu wpisuje się twórczość należącej do najmłodszego pokolenia projektantów Marusińskiej.

Jej pierwsza indywidualna wystawa „Pomiędzy” pokazuje niezwykłą różnorodność twórczości. Znajdują się na niej użytkowe prace dizajnerskie, część z nich powstała w krótkich seriach wyprodukowanych w fabrykach porcelany, część to prototypy nie wdrożone jeszcze do produkcji, ale nie tylko. Obecne są również prace, które na pierwszy rzut oka wydać się mogą odpadami przemysłowymi, lub wadliwymi produktami i takie skojarzenia są jak najbardziej właściwe. Marusińska pracując w fabrykach eksploruje stosy odpadów doszukując się w nich możliwości wtórnego zastosowania, nowych funkcji i wartości estetycznych. W ten sposób powstały REproducts, Uszczerby, Uszka, Uhaha, W zawieszeniu, Pogoda. Kolejna grupa prac stanowi komentarz do procesów produkcyjnych w fabrykach, ich powtarzalności, wyobcowania utartych schematów. W pracach Hard made, Gat. sygnatury stanowiące język komunikacji pracowników fabryk stają się ozdobą naczyń zastępując klasyczne motywy floralne. Relacje, Parówka, Pół-produkty, czy Wykapana wykorzystują półprodukty przemysłowe w nowej funkcji, przedmioty stale zespolone w procesie technologicznym. Autorka w wadliwych mutantach dowartościowuje unikalność błędu. Manipulacja oraz zabawa z formą i znaczeniem to motyw przewodni prac Antykradzieżowe, Konserwowe, Ogryzki, KalejdosCUP, Pla(y)te, WAZon, nieSPÓDzianka.

Marusińska zaprasza użytkowników do zabawy, zerwania z konwencjonalnym podejściem do naczyń stołowych, poszukiwaniem nowych asocjacji. Zdecydowanie dalej posuwa się w dwóch projektach, które prowokują, wprowadzają w obrzydzenie, drwią z zasad „dobrego smaku”, czy „stołowej etykiety”. Kucana to talerz inspirowany w formie kucanymi toaletami i taką właśnie przypominający do złudzenia (projekt przywołuje scenę z „Widma wolności” Luisa Bunuela, w której goście siedzą przy stole na sedesach, zaś jedzenie odbywa się w ukryciu, jako czynność obsceniczna). Owłosiono to filiżanka ze spodkiem, ozdobione jedynie zatopionymi na dnie włosami – odwołującymi się do naszych uprzedzeń i obrzydliwej wizji znalezienia w herbacie pływającego włosa (oraz do innej surrealistycznej ikony- futrzanego śniadania Meret Oppenheim). Kolejna grupa prac porusza interesujące artystkę kwestie socjologiczne i feministyczne. Tabu stanowi serię fotografii wykonanych przez Justynę Fedec, na których członkinie grupy artystycznej Łuhuu wystylizowane na barokowe porcelanowe figurki przyłapane zostały w intymnych i krępujących sytuacjach - dłubanie w nosie, wyciskanie pryszczy, czy poprawianie bielizny. Tradycyjnie porcelanowe figurki ustawiane są w specjalnych gablotach, reprezentacyjnych miejscach i przedstawiają grzeczne dworskie scenki rodzajowe. W tym przypadku Marusińska bawi się konwencją, planuje również wykonać na podstawie tych zdjęć prawdziwe porcelanowe figurki „przyłapane” w intymnych sytuacjach. Każda inna wszystkie różne nawiązuje do haseł nawołujących do tolerancji na paradach równości. Cykl fotografii prezentuje masowo produkowane chińskie figurki porcelanowe, które teoretycznie powinny być identyczne, różnią się jednak detalami, szczególnie w wyrazie twarzy, szczegółach anatomicznych. Emblema - projekt powstały w trakcie 46 Międzynarodowego pleneru w Bolesławcu stanowi dokumentację pracy Marusińskiej w fabryce. Charakterystycznym elementem powtarzającym się we wszystkich fotografiach są niebieskie paznokcie dizajnerki nawiązujące do tradycyjnych błękitnych szkliw bolesławieckich. Jak połączyć pragnienie bycia piękną i zadbaną z fizyczną pracą w fabryce, wymagająca fizycznego kontaktu z gliną? Na deser Kiwaczek. Stanowiący ikonę lat 80-tych pies z kiwającą się głową umieszczany w samochodach, pojawia się w odświeżonej, minimalistycznej, porcelanowej wersji zdobiąc nie tylko wnętrza samochodów, ale również mieszkań, sentymentalno-surrealnie przywołując kicz z czasów komuny.

„Pomiędzy” to interdyscyplinarny projekt pokazujący twórczość Kariny Marusińskiej w wielu aspektach, to również próba pokazania, jak wiele problemów poruszać może współczesne projektowanie, jak cienka jest granica między dizajnem i antydizajnem. Wystawa pokazuje również, że odchodzenie od prób klasyfikacji i szufladkowania obowiązujące w sztuce współczesnej obecne jest również w projektowaniu przemysłowym, a porcelana to nie tylko nudne klasyczne zastawy stołowe wykorzystywane w każdym domu.

Agnieszka Kurgan
Za tego i tamtego (fot. Justyna Fedec) O!wady (fot. Justyna Fedec)
Ta-lerz! (fot. Justyna Fedec) KaleidodCUP (fot. Justyna Fedec)
Karina Marusińska (ur. 1983) absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu - Wzornictwo, Projektowanie Ceramiki (2003-2008). Odbyła studia w ramach programów stypendialnych na Uniwersytecie Pais Vasco w Bilbao, Hiszpania (2007), w Instytucie Ceramiki Guebwiller, Francja (2008) oraz studia podyplomowe Design Management w Warszawie (2009-2010). Pracuje na wrocławskiej ASP jako asystent w Pracowni Projektowania Ceramiki Użytkowej, Wydział Szkła i Ceramiki (od 2010). Dydaktyk, animatorka kultury, organizatorka imprez artystycznych, inicjatorka działań społecznych.
Członek grupy artystycznej Łuhuu! www.luhuu.pl oraz grupy projektowej Wzorowo www.wzorowo.com. Współpracuje także z niezależnymi artystami.
W swoich działaniach wykorzystujących materiał ceramiczny Marusińska balansuje na granicy sztuki i dizajnu, często ocierając się również o inne dyscypliny, takie jak performance, instalacja, video, fotografia czy muzyka. Eksperymentuje w ramach interdyscyplinarnych projektów. Obserwuje wszystko, co dzieje się wokół ceramiki – jej wytwarzania, użytkowania, unicestwiania. Fascynuje ją szeroki kontekst, w którym funkcjonują ceramiczne obiekty (m.in. przestrzeń, czas, zachowania społeczne). Projekty Marusińskiej stanowią komentarz do mechanizmów rządzących masową produkcją, w którą wprowadza ona znamię unikatowości. Interesują ją przedmioty i rola człowieka w ich wytwarzaniu, a także relacja przemysł-rzemiosło. Artystka prowokuje i bawi się przyjętymi konwencjami, zmieniając funkcje przedmiotów, nadając im nowe znaczenia. Wprowadza interakcję z odbiorcą w sferze zmysłów, nawyków, przyzwyczajeń. Inspirują ją błędy, odstępstwa od normy oraz wszystko to, co odrzucone, na marginesie, nieważne, przeszkadzające, niedoskonałe, brzydkie, brudne...

www.marusinska.pl


Wsparcie finansowe:


home